Pragnę zaprezentować Państwu skan dwóch niezwykle ciekawych dokumentów, świadczących o rozwoju przy buskich wodach mineralnych sztuki muzycznej XIX wieku. Szczególnie jest to istotne, ze względu na odbywający się w Busku festiwal, ogólnie ujmując muzyki klasycznej imienia Krystyny Jamroz. BYŁO BY WSPANIALE USŁYSZEĆ NIŻEJ PODANE UTWORY O TAK HISTORYCZNYM ZNACZENIU DLA BUSKA - ZDROJU.
Pierwszym z nich jest zapis nutowy utworów granych dawniej w Busku pod tytułem "Zbiór Tańców Grywanych przy Wodach mineralnych w Busku. 1834 r.". Autorami kilku utworów są tacy artyści jak: Minchazuer Mazur, Kurzątkowski Napoleon oraz Magnus Karol Ludwik. Najwięcej wiemy o Magnusie Karolu Ludwiku, niżej krótki biogram:
Magnusa Karola Ludwika (1790 [1793] – 14.04.1834 Warszawa) – wydawca, kompozytor. Miał staranne wykształcenie muzyczne. Około 1825 r. właściciel magazynu nut w Krzemieńcu. W Warszawie przy ul. Miodowej prowadził od 1828 r. skład instrumentów muzycznych i nut oraz warsztat litograficzny specjalizujący się w odbijaniu utworów muzycznych. Wydał ok. 80 druków muzycznych, m.in. utwory Adama Sturma i Edwarda Wolffa. Miał na składzie nowości z Wiednia, Lipska, Berlina, Paryża, Petersburga. Po jego śmierci warsztat i skład prowadziła do 1846 r. wdowa po nim, Józefa. Komponował walce, polonezy na motywach popularnych wówczas oper, m.in. Poloneza na temat Paganiniego na fortepian.
Innym, ciekawym XIX wiecznym utworem , którego niezwykłą przyjemnością było by posłuchać jest "Souvenir de Busco romance sans paroles pour le piano op. 9"autorstwa Ignacego Krzyżanowskiego. Poniżej krótki biogram Krzyżanowskiego oraz utwór jego autorstwa:
Ignacy Krzyżanowski ur. 24 grudnia 1826 w Opatowie, zm. 10 lutego 1905 w Warszawie) – polski pianista i kompozytor. Nauki pobierał u Franciszka Mireckiego, a następnie studiował w paryskim
konserwatorium. Koncertował z wielkimi sukcesami w Polsce, Francji i Anglii. W 1852 sprowadził się do Warszawy, gdzie bardzo szybko zdobył opinię jednego z
najlepszych nauczycieli gry na fortepianie. Zajmował się również publicystyką
muzyczną. Twórczość Ignacego Krzyżanowskiego, choć
oceniana wysoko, uległa zapomnieniu. Komponował on głównie muzykę fortepianową: krakowiaki, polonezy, bagatele, mazury, nokturny i
pieśni.
2. "Souvenir de Busco romance sans paroles pour le piano op. 9"
Miejmy nadzieję, że kiedyś te utwory na stałe zagoszczą na wszystkich buskich festiwalach, oraz na wydawnictwach promujących nasze wspaniałe uzdrowisko.