Feliks Rzewuski biogram

Dzierżawca dóbr poklasztornych po buskich Norbertankach. W dobrach tych urządził miejsca noclegowe dla gości przybywających do wód mineralnych. W dobrach poklasztornych odbywały się też kąpiele mineralne oraz zabawy taneczne, przez które na Feliksa Rzewuskiego posypały się skargi. W 1830 roku Feliks Rzewuski został wybrany jako radca do Rady Wojewódzkiej (obywatelskiej) województwa krakowskiego[1]. Wyboru dokonywała szlachta danego powiatu, w tym wypadku Rzewuski wybrany został ze swojego macierzystego powiatu Stopnickiego. Feliks Rzewuski był wójtem gminy Nadole. Prowadzono były przeciwko niemu postępowania karne, o którym mówi nam pismo Sądu Policji Poprawczej wydziału Jędrzejowskiego do Komisji Województwa Krakowskiego[2]. Z pisma tego dowiadujemy się że Feliks Rzewuski pobił niejakiego Pawła Becka. Wójt gminy Nadole był również obwiniany o nadużycia urzędowe. Paweł Becka był mieszkańcem wsi Nadole, a skargę przeciwko Feliksowi Rzewuskiemu wniósł 15 lipca 1834 roku. Winną Pawła Becka był wypas bydła koło grochu Rzewuskiego. Gdy ten spostrzegł proceder Becka, pracownicy Rzewuskiego pochwycili go i zaprowadzili do wójta, by ten wymierzył mu sprawiedliwość. Cały incydent zakończył się pobiciem Becka (wymierzono mu 156 razów). Za to uchybienie Rzewuski został skazany przez sąd do zapłacenia kary w wysokości 30 złotych. W 1836 roku wszedł on nieformalnie do spółki dr Jakuba Enocha, która wystawiła Zakład Wód Mineralnych w Busku (w Akcie Dzierżawnym buskich źródeł mineralnych, przechowywanym w Archiwach Państwowych, brak jest jego nazwiska na tym dokumencie!).

Lista imienna właścicieli domów w Busku, którzy w 1836 roku oferowali pokoje dla kuracjuszy

Lista imienna właścicieli domów, którzy swe mieszkania, łazienki, oraz stajnie i po jakiej cenie dla użytku Publiczności przeznaczać będą. Lista sporządzona w 1836 roku przez Burmistrza Miasta Buska Rucińskiego.