Zapomniane biografie cz. 9: dr Jan Oczapowski

Oczapowski Jan Chrzciciel (1800-1871). Autor dzieła o chorobie kołtunowej. Ur. w majątku Pociejki, w pow. słuckim, gub. mińskiej. Syn Mikołaja, proboszcza parafii greckokatolickiej w Pociejkach. Szkołę powiatową ukończył w Nieświeży i 1819 roku został przyjęty na Wydział Lekarski Uniwersytetu Wileńskiego. Uczył się na koszt rządowy. Dyplom lekarza 1 klasy otrzymał w 1823 roku i 30 czerwca 1824 roku po obronie rozprawy De auscultatione mediata s. de stethoscopii usu in medicina, chirurgia et arte obstetricia, uzyskał stopień dr medycyny.

Zapomniane biografie cz. 8: dr Julian Majkowski

Grób rodziny Majkowskich zdj. autora

Majkowski Julian (1833-1917). Założyciel i pierwszy prezes Towarzystwa Lekarzy Radomskich, lekarz zdrojowy w Busku. Urodzony w Woli Miedniewskiej (koło Wiskitek), powiatu łowickiego, 23 XII; syn Macieja (1800-1860), szlachcica herbu Stary Koń i Franciszki z domu Popowskiej. Gimnazjum ukończył w Piotrkowie 24 VI 1851 roku. Był bardzo zdolnym uczniem, gdyż na świadectwie maturalnym na 18 przedmiotów 14 miał oceny celujące. Medycynę studiował w Dorpacie, którą ukończył 22 III 1858 roku ze stopniem dra medycyny cum ex ima laude. W czasie studiów należał od 1853 roku do konwentu „Polonia” studentów uniwersytetu. Pozwolenie na praktykę lekarską w Królestwie Polskim uzyskał 29 V 1858 roku i zaczął praktykować w Pabianicach, stąd w 1860 roku przeniósł się do Grójca, gdzie został lekarzem (jedynym w Szpitalu św. Piotra).

Zapomniane biografie cz. 8: dr Sulimierski Antoni (1859-1921)

Sulimierski Antoni (1859-1921). Lek. szp. św. Mikołaja w Busku. Ur. we wsi Smogorzów pod Stopnicą;
s. Ferdynanda, właściciela ziemskiego, i Emilii Dembowskiej, pochodzącej z rodzinny ziemiańskiej. Gimn. ukończył w Siedlcach w 1879 roku. Studia lekarskie odbył w UW i uzyskał 7 III 1889 roku dyplom lekarza. Studia uzupełniające miał w Pradze czeskiej i inne w Wiedniu. Po powrocie do kraju osiadał na stałe w Busku, gdzie prowadził praktykę lekarską i od 1891 roku pracował bezpłatnie jako mł. lekarz w

Zapomniane biografie cz. 7: dr Radziszewski Józef

Radziszewski Józef. Lek. zdrojowy i miejski oraz sanitarny w Busku. Był synem Franciszka. Miał brata Bronisława, który był chemikiem i dokonywał rozbiorów chemicznych wielu źródeł mineralnych w uzdrowiskach podkarpackich. Dyplom lekarza uzyskał w 1858 roku. Osiadł w Warszawie i 7 X 1862 roku został mianowany lekarzem ordynującym w Szp. św. Rocha w Warszawie. Prowadził także praktykę lekarską w Hotelu Smoleńskim na ul. Bednarskiej. Wiosną 1888 roku przeniósł się do Radomia, gdzie ordynował jako lekarz ogólny. Od 1891 roku był lekarzem zdrojowym w porze kąpielowej w Busku. Na

Zapomniane biografie cz. 6: dr Grabowski Józef

Grabowski Józef. Wenerolog . Ur. 1861 roku; s. Zygmunta. Dyplom lek. uzyskał 13 I 1887 roku w UW. Osiadł w Warsz.  Uczęszczał jako as. nadetatowy w okresie 6 VI 1887-6 VI 1891 do Kl. Diagnostyczno-Terapeutycznej UW kierowanej przez prof. L. I. Tumasa, a potem przeszedł do Kl. Terapeutycznej prof. W. D. Lambla w Szp. św. Ducha. W tej ostatniej przedłużono mu asystenturę nadetatową do 8 VI 1894 roku. Po opuszczeniu kliniki chorób wen. Został ponownie zatrudniony 30 X 1895 roku w charakterze as. nadetatowego w Kl. Chorób Skórnych i Wenerycznych w Szp. św. Łazarza, kierowanej przez prof. E. G.

Zapomniane biografie cz. 5: dr Grygowicz Karol Konstanty (1784-1855)

Grygowicz Karol Konstanty (1784-1855). Ur. w Krakowie, 10 XII: pochodzenia mieszczańskiego. Jako mgr chirurgii i akuszerii był (razem z dr. J. Stummerem) as. krakowskiej Kl. Chir. prof. Jana N. Rusta. 24 VIII 1806 roku  napisał po łacinie podanie do Wydz. Lek. o pozwolenie na składanie egzaminów na stopień dra med. 6 IX t. r. zdał drugie rygorozum i w grudniu 1806 roku uzyskał dyplom dra med. Wobec dotkliwego braku lekarzy w wojsku Księstwa Warszawskiego powołano go 13 I 1807 roku do 4 pułku piechoty w stopniu urzędnika zdrowia 1 kl. (nominacje otrzymał 13 II 1808). Z pułkiem tym odbył kampanię przeciwko Prusom.