Sulimierski Antoni (1859-1921). Lek. szp. św.
Mikołaja w Busku. Ur. we wsi Smogorzów pod Stopnicą;
s. Ferdynanda, właściciela ziemskiego, i Emilii Dembowskiej, pochodzącej z rodzinny ziemiańskiej. Gimn. ukończył w Siedlcach w 1879 roku. Studia lekarskie odbył w UW i uzyskał 7 III 1889 roku dyplom lekarza. Studia uzupełniające miał w Pradze czeskiej i inne w Wiedniu. Po powrocie do kraju osiadał na stałe w Busku, gdzie prowadził praktykę lekarską i od 1891 roku pracował bezpłatnie jako mł. lekarz w
s. Ferdynanda, właściciela ziemskiego, i Emilii Dembowskiej, pochodzącej z rodzinny ziemiańskiej. Gimn. ukończył w Siedlcach w 1879 roku. Studia lekarskie odbył w UW i uzyskał 7 III 1889 roku dyplom lekarza. Studia uzupełniające miał w Pradze czeskiej i inne w Wiedniu. Po powrocie do kraju osiadał na stałe w Busku, gdzie prowadził praktykę lekarską i od 1891 roku pracował bezpłatnie jako mł. lekarz w
państwowym szp. św. Mikołaja, który był czynny corocznie w
sezonie kuracyjnym. Zarządzał nim od 1879 roku dr Julian Majkowski, od 1900
roku Majkowski został mianowany w tym szpitalu st. lekarzem. Sulimierskiego
mianowano potem nadetatowym lekarzem 1897 roku i w 1908 roku awansował po drze
Majkowskim na stanowisko st. lek. szp. św. Mikołaja. Sulimierski sprawował jej
do 1914 roku. Po powstaniu państwa polskiego w 1918 roku, został lek.
zakładowym i czł. Rady Miejskiej m. Buska. Odznaczył się w 1900 roku w walce z
epidemia cholery. Miał własną willę w Busku i majątek we wsi Skorocice. Zmarł 1
X w wieku lat ok. 62. Pochowany na nowym cmentarzu w Busku. Bratem jego był
Leon ur. w 1862 roku, właściciel ziemski, który pod koniec życia mieszkał we
własnej willi w Busku wraz z żoną Marią Łysakowską. Było to małżeństwo
bezdzietne. Sulimierski poślubił Marię z domu Honigman 14 I 1893 roku w
Kielcach. Miał czworo dzieci Jerzego, Stefana, Jana, Zofię.
Źródło: P. Szarejko, Sulimierski Antoni, Słownik Lekarzy
Polskich XIX wieku, pod red. P. Szarejko, t. V, Warszawa 1995, s. 439-440.